هنگامي كه در سال 1984 براي اولين بار در مقالات علمي، امكان وجود ويروس مطرح شد، هيچ كس آن را جدي نگرفت. اما طولي نكشيد كه اولين ويروس پا به عرصه وجود گذاشت. در آن زمان نيز عده انگشت شماري خطر آن را درك كردند. برخي حتي نمي دانستند كه آيا ويروس به طور اتفاقي رخ مي دهد يا آن را مي نويسند. يك يا دو متخصص، از اين حد نيز فراتر رفتند و توليد ويروس را كاملاً انكار كردند. اما امروزه، مي بينيم كه مراكز رايانه اي پر از ويروسهاي گوناگون است و تعداد آنها پي در پي افزايش مي يابد.

در سالهاي 1980، رايانه هاي بزرگ به صورت چند برنامه اي كار مي كردند. هر كاربر مي توانست برنامه هاي خود را به رايانه بسپارد و منتظر بماند تا اجرا و خروجي آن آماده شود. در بعداز ظهر يك روز جمعه، يك برنامه ساز برنامه الي را به عنوان بازرس اجرا كرد. كار برنامه آزمايش سيستم بود. بدين صورت كه اگر برنامه ديگري در حال اجرا است، آن را از سيستم حذف كند و در غير اين صورت، خود به صف ورودي برود و منتظر بماند. پس از اين كه برنامه بازرس تمام شد، برنامه ساز مي توانست كار اصلي خود را به سيستم بفرستد و بلافاصله خروجي را دريافت كند. زيرا بازرس تمام برنامه ها را از سيستم حذف كرده بود